Oh oh wat was het druk de afgelopen weken! Inschrijven bij de Kamer van Koophandel was stap 1, maar toen moest er nog een hele hoop geregeld worden. Tussendoor gebeurde er privé nogal wat, en toen stroomden de opdrachten ineens binnen… De dagen zaten vol en schrijven schoot er bij in. Maar nu is er weer even tijd om wat met jullie te delen. Eens even bijkletsen!
Een eigen bedrijf – en nu?
Poeh, het ging allemaal wat sneller dan ik had verwacht. 20 mei zat ik bij de Kamer van Koophandel om mezelf in te schrijven als ondernemer. Dat had ik zelf geregeld, dus zou je zeggen dat het bij te houden zou moeten zijn. Maar daar bleek dat 20 mei dan ook daadwerkelijk starten veel handiger zou zijn dan nu inschrijven voor 1 juni, en dus begon ik ineens toch 11 dagen eerder dan verwacht. Daarmee kwam ook het regelwerk wat sneller. Een boekhouder zoeken, website bijwerken, bankrekening regelen, plannen maken, etc, etc, etc. Maar uiteindelijk lukte het, en kon ik hierdoor ook eerder aan de slag met mooie nieuwe projecten. En die kwamen er ineens heel veel, wat wel heel leuk is! Ik ben steeds beter vindbaar, en heb nu ook de tijd om direct ja te zeggen. Super leuk!
Alle mooie projecten van de afgelopen tijd
Ik heb genoten van alle vragen die ik de afgelopen tijd kreeg. En tussendoor heb ik ook zelf nog wat dingen verzonnen. Van linksboven naar rechtsonder:
Twee gehaakte boeketten
Beide boeketten zijn gemaakt met hetzelfde patroon. Eigenlijk is het een kleedje met aan de rand blaadjes en bloemen. Als je het uitspreid (foto links) is het een rond kleed. Als je het in het midden van de deken oppakt en bij elkaar vouwt (foto’s rechts), is het een boeket. Voor de wit/oranje/rode variant heb ik 3 bollen wit gebruikt voor het kleedje, en voor de roze/blauwe variant maar 1 bol. Dat maakt het oranje boeket veel groter dan het roze boeket. Allebei staan ze voor nu even te pronken bij mij op de kast, maar zodra de webshop live gaat zijn ze voor jullie te koop! Misschien schrijf ik het patroon binnenkort ook nog uit, dat is dan tzt ook te downloaden om zelf een boeketje te maken.
Sleutelhangers voor het Vakantie Bijbel Feest
Deze sleutelhangers worden uitgedeeld tijdens het Vakantie Bijbel Feest in Ede. De sleutelhangers in de foto moeten nog in elkaar worden gezet, maar een groot deel is al af. De bestelling was voor 350 sleutelhangers, en dat is een hele klus. Eerst alle hangers graveren en snijden met de laser. (Gelukkig gaat dit computergestuurd en hoef ik ze niet een voor een met de hand te branden!) Daarna een voor een de ringetjes, kettinkjes en sleutelringen eraan bevestigen. Nog zo’n 100 ringetjes te gaan, dan zijn ze allemaal af!
Een prachtige leren pet
Iemand in mijn omgeving krijgt as zondag een heel mooi cadeau, zijn vrouw bestelde bij mij deze pet! Het was een hele klus, in totaal ben ik er bijna 10 uur mee bezig geweest, maar het resultaat mag er zijn! Dit is een cadeau dat jarenlang mee zal gaan, hartstikke leuk om zo’n cadeau te mogen maken!
Knutsels voor het Vakantie Bijbel Feest
Maanden terug al had ik aangegeven de knutsels voor komend jaar wel voor te willen bereiden. Dag 1 word er een spiegeltje geknutseld. Dag 2 is vossenjacht, en dag 3 heeft weer leuke knutsels. Voor alle knutsels heb ik een voorbeeld gemaakt, een inkooplijst uitgewerkt, de voorbereidingsstappen omschreven en een instructie voor de begeleiders opgesteld. Nog een paar weken, dan mogen we weer heerlijk los met hopelijk heel veel kinderen en veel zegen op al het voorbereidingswerk.
Omslagdoek
Op een van de markten kwam een oma bij mijn kraam en bestelde een omslagdoek voor haar kleinkind in de kleur “brique”. Het was even zoeken om de juiste stofjes te vinden, maar bij Karteris in Barneveld wisten ze precies wat ik nodig had. Super service daar altijd! Na wat wassen en naaien is deze omslagdoek ondertussen weggegeven en in gebruik genomen.
Tasjes
Alleen van de rode variant heb ik foto’s gemaakt, maar dit tasje heb ik in dezelfde week ook nog in groen en zwart gemaakt. De zwarte variant is al verkocht, maar de rode en groene liggen hier nog op een nieuwe eigenaar te wachten. Ook deze zullen binnenkort in de webshop verschijnen. Een beetje voorraad opbouwen is nog een hele klus!
Save the date kaartjes
Een bekende kwam met de vraag “Maaike, we hebben een idee, maar krijgen het zelf niet netjes geknipt”. Dat snap ik, dit was ook nogal een uitdaging qua knippen! Gelukkig is er een betere oplossing: De Cricut snijmachine die bij mij in de kast staat. Zo lukte het om 40 kaartjes in 1,5 uur te maken. De rest van de kaart, met de namen voor het ene hartje en de datum voor het andere, werken ze zelf uit. Een beetje zelf creatief zijn is toch ook altijd heel leuk!
Kaasplankjes
Deze tekst schijnt een beroemde familie uitspraak te zijn bij degene die deze plankjes bestelde. Twee stuks, een voor hen zelf en een als cadeautje. Ik vind het fantastisch om te weten dat dit plankje voor goede herinneringen gaat zorgen.
De komende tijd
Wat zit er allemaal nog aan te komen? De webshop is bijna af. In de komende week verwacht ik tijd te hebben voor het testen van de betaalmethoden. Voor nu staan er alleen nog testproducten in de webshop, als je die bestelt krijg je helemaal niks, hoogstens een stel mailtjes 😀 Maar zodra de betaalmethoden getest zijn, ga ik tijd vrij maken voor het toevoegen van echte producten. Zowel dingen die al klaarliggen, als de mogelijkheid om gepersonaliseerde producten te bestellen.
Ook ben ik bezig met het uitwerken van verschillende workshops. Daar heb ik al een aantal keer een vraag voor gekregen, dus ik ben aan het kijken hoe ik dat vorm kan geven. Er staat nog 1 creatieve bestelling open, en vanaf augustus heb ik ook weer een IT opdracht die wat van mijn tijd in beslag zal nemen. Maar tot die tijd heb ik ook nog wel wat tijd over voor wat gepersonaliseerde projecten. Dus als je ideeën hebt, wacht niet te lang 😉
Er is meer dan werk
Naast alle mooie projecten bestaat er ook nog zoiets als het normale leven. En dat ging de afgelopen tijd niet helemaal over roosjes. Ook daarover even bijkletsen 🙂
In lieve herinnering
15 juni 2025 overleed mijn lieve oma, Lenie Ruissen – van den Ouden, op 92 jarige leeftijd. We gaan haar missen, ze was een enorm lieve vrouw die altijd deelde van haar vertrouwen op God. Ze heeft jarenlang gewerkt als basisschooljuf, maar ook toen ze daarmee stopte hield haar plezier in het omgaan met kinderen nooit op. Toen ik klein was kwamen opa en oma elke dinsdag oppassen of koffiedrinken, en in de zomer ging ik vaak bij hen logeren. De mooie herinneringen blijven, ook nu zij bij God mag zijn.
Medische afspraken
Zoals de meesten van jullie wel weten, geeft mijn lijf de nodige errors door extreme hypermobiliteit. Dat resulteert in nogal wat medische afspraken. Soms is het alleen de routine van de wekelijkse afspraak bij de fysio, maar soms is het een beetje meer. Het afgelopen half jaar heb ik geprobeerd een aantal hulpmiddelen te regelen.
Ligorthese
Tijdens het slapen schoot mijn sleutelbeen steeds van zijn plek, dus moest er een ligorthese komen om te zorgen dat ik zonder pijn kon slapen. Daarvoor moest mijn ergotherapeut een passing regelen met de producent, waarna de huisarts een Machtiging Medisch Hulpmiddel af moest geven. De zorgverzekeraar wil namelijk niet meebetalen tenzij een arts dit hulpmiddel heeft goedgekeurd. De ligorthese is ondertussen geleverd, en ik slaap weer een stuk beter. Daarmee functioneer ik overdag ook beter, dat is heel fijn.
Vingersplints
Omdat mijn vingers overdag toch wel wat problemen geven, was het ook tijd om daar wat aandacht aan te besteden. Via de huisarts belandde ik bij het handencentrum. Zij waren het met de huisarts eens dat mijn vingers wel erg hypermobiel zijn, maar splints voorschrijven mogen zij niet. Dat mag alleen een gespecialiseerd arts. En dus moest ik naar de plastisch chirurg. Die keek een keer naar de verwijzing, controleerde dat ik inderdaad handen heb, en schreef een machtiging uit. Met die machtiging kon ik naar de orthopedisch instrumentmaker om de splints te laten maken. Daar gekomen, bleek dat de vorm van mijn hand niet geschikt was voor de aangevraagde duimsplints, dus nu moeten we het hele rondje nog een keer doen voor een andere variant. De vingersplints zijn gelukkig al wel goed, maar voor de duimsplints verwacht ik nog wel een maand of 3 te moeten wachten en een stuk of 5 afspraken te krijgen.
Schoenen
Ook was ik toe aan nieuwe schoenen. De meeste mensen gaan daarvoor simpelweg naar Zalando oid, maar voor mij betekent dat een ritje naar de orthopedisch schoenmaker. Aangezien de vorige 3 paar schoenen enorm blaren opleverde, wilde ik naar een andere schoenmaker overstappen. Die hoorde mijn verhaal aan, en besloot dat er nét iets andere schoenen nodig waren (volledig orthopedisch ipv semi-orthopedisch). Maar helaas, dat kon niet zomaar, daarvoor moest ik eerst naar de revalidatie arts. Want de zorgverzekeraar wil weer dat een gespecialiseerd arts dit voorschrijft. Na die extra afspraak in het ziekenhuis volgde de passing voor de schoenen, en met een beetje mazzel zijn deze begin september af.
Handbike
Als laatste wilde ik toch wel graag wat meer vrijheid als het gaat om vervoer. Binnenshuis kan ik nog wat lopen, maar buitenshuis heb ik momenteel 2 opties – rolstoel of auto. Daarmee kom ik overal, maar het gaat óf op wandel/hoepeltempo, óf ik moet in de buurt kunnen parkeren. Ik miste een beetje de optie “fiets”. Heel Nederlands misschien, maar goed. Alles rondom rolstoel gaat via de gemeente, dus deed ik een aanvraag bij de WMO voor een handbike. Daar kwam weer een passing met de leverancier uit. En een gesprek met de gemeente waarin ik moest verantwoorden waar ik allemaal naartoe ga, hoe ik dat op dit moment doe en waarom een handbike dat voor mij zo veel beter zou maken. Heel fijn, mijn aanvraag werd na dit gesprek goedgekeurd. Met een beetje mazzel wordt de handbike over een week of 6 tot 8 geleverd.
Al met al had ik voor deze 4 aanvragen tussen februari en nu zo’n 20 extra medische afspraken (deels aan huis, deels buiten de deur), een stuk of 50 telefoontjes en mailtjes, 15 brieven en een hoop extra denkwerk. Bij alle hulpmiddelen is mijn oorspronkelijke idee goedgekeurd. Bij alle hulpmiddelen was meer dan de helft van de afspraken, mailtjes, telefoontjes, etc. niet nodig geweest als de zorgverzekeraar geen extra documentatie nodig had. Chronisch ziek zijn wordt zo een full time job, waar je niet voor betaald wordt. Sterker nog, het kost een hoop geld aan eigen bijdrages, parkeerkaartjes en gemiste werktijd. Combineer dat met een al veel lagere belastbaarheid, en het is een wonder dat ik überhaupt nog iets gedaan krijg. Maar hé, uiteindelijk ben ik heel blij en dankbaar dat alle aanvragen wel doorgaan en dat de hulpmiddelen die ik nodig heb beschikbaar zijn!
0 reacties